Hoofdstuk 14 - TumTum heeft het koud

De drie dieren zijn net bij het huisje van TumTum aangekomen als ze de stem van Buddy al door de megafoon horen schallen: "Lieve bewoners van de Heuvel en omstreken, hier volgt een speciaal bericht. Sinds vandaag hebben we een speciale gast in ons midden. Haar naam is Sissy het Schaap. Namens ons allemaal wens ik haar een prettig verblijf. Laten we er gezamenlijk voor zorgen dat ze zich bij ons een beetje thuis zal voelen. Einde bericht. " Sissy glimlacht. Gisteren zou ze dit nog niet hebben kunnen horen. Ze is haar nieuwe vrienden dan ook erg dankbaar voor het mooie nieuwe gehoorapparaat. En ook de bewoners zijn blij. Het was al weer een tijdje geleden dat er een speciale gast op de Heuvel was. Opgewonden gaan ze aan de slag. Moeder Olifant, die al weer aardig opgeknapt is na de aanval van de gemenerikjes, gaat meteen haar keuken in om te bakken. Sem gaat op zoek naar bladeren en stro om een logeerbed van te maken en Buddy vlecht van takken onder de grote treurwilg een afdakje waar Sissy tijdens de wat kouder wordende nachten heerlijk beschut kan slapen. Naya start met de repetities voor een mooi welkomstconcert en Atje vliegt af en aan met emmertjes water, waarmee hij een drinkbak voor Sissy vult. Zo wordt Sissy door iedereen gastvrij en warm ontvangen. Binnen in TumTum's huisje zijn Rana en Sissy meteen al weer druk met elkaar in gesprek geraakt in gebarentaal. TumTum zucht. Rana was zijn beste vriend, maar nu Sissy er is lijkt het erop dat hij hem helemaal niet meer ziet staan. De gebaren die Rana en Sissy maken kan hij maar slecht volgen en hij voelt zich buitengesloten. Een heel vervelend gevoel vindt hij dat. Verdrietig rolt TumTum zich op in zijn stoeltje. Hij heeft het koud en met zijn gezicht tussen al zijn pootjes probeert hij weer een beetje warm te worden. Als Sissy dit ziet steekt ze haar hoefje omhoog en Rana stopt meteen met gebaren. Allebei kijken ze geschrokken naar TumTum. "Lief rupsje," zegt Sissy dan zacht, "Wat is er aan de hand? Voel je je niet goed?" TumTum is verbaasd over Sissy's opmerkzaamheid. Hij is blij dat zij en Rana hem toch niet helemaal vergeten zijn. Hij voelt zich meteen een stuk beter. "Ik heb het een beetje koud", legt hij aan Sissy uit, "dat gebeurt de laatste tijd wel vaker. En dan rol ik me op. Dat is wat rupsen doen." Sissy begrijpt het en weet raad. Ze vertelt dat ze regelmatig van stukjes uit haar dikke wollen jas truien en dekens maakt voor anderen die dat nodig hebben. Zelf heeft ze toch genoeg, lacht ze. En terwijl ze snel en behendig voor TumTum een omslagdoek maakt vertelt ze dat ze altijd verpleegster is geweest. Ze doet niets liever dan voor anderen zorgen. Maar omdat ze tot voor kort slechthorend was is ze haar familie in de schaapskudde kwijtgeraakt. En nu is ze bang dat het waarschijnlijk wel even kan duren voordat de grote groep schapen in de gaten zal hebben dat er een schaap mist. "Ik denk dat ik ze niet meer kan inhalen", zegt Sissy een beetje teneergeslagen. "Nou", zegt TumTum, "misschien kunnen wij je wel helpen. En tot die tijd mag je gewoon bij ons blijven, hoor." Dat vindt Sissy fijn. TumTum en Rana vertellen haar, afwisselend in gewone en gebarentaal, alles over De Heuvel en haar bewoners.  

TumTum is blij dat hij er weer helemaal bij hoort. De lange arm van zijn vriend Rana om hem heen doet hem heel erg goed. Natuurlijk komen ook de gemenerikjes ter sprake en dat Buddy er op het ogenblik alles aan doet om een medicijn te vinden waarmee de bewoners beschermd zullen zijn tegen nieuwe aanvallen. Sissy's ogen gaan glimmen als ze dit hoort en ze geeft aan dat ze tijdens haar verblijf Buddy graag hierbij zou willen helpen. Ook biedt ze enthousiast haar hulp aan bij het verplegen van de nu nog zieke dieren. "Vroeger in de kudde hadden we ook regelmatig te maken met besmettelijke schapenziektes. Ik weet wat ik dan moet doen." En zo is de Heuvel ineens een nieuwe zuster Sissy rijker.